ontmoette ik een jonge veelbelovende muzikant uit Breda. Hoewel hij het merendeel van zijn leven in dezelfde stad woonachtig was, leerde ik hem pas kennen toen ik ongeveer 20 jaar oud was. Zelf zou hij niet ouder zijn geweest dan 17 jaar. Het was in een tijd waarin ik net mijn teksten in het Nederlands begon te schrijven, niemand @petephilly nog kende en @alibouali en z'n vrienden nog standaard geweigerd werden in de discotheek.
We voelden ons de pioniers...we zouden de stad veroveren met onze flows en beats. Hij stopte me al snel een demotape in handen. Met beats en teksten van eigen hand. Ik hoorde toen al dat er een talentvolle, energieke en gedreven artiest in hem verscholen zat. Hij en zijn vrienden waren jonge honden. Ze verschilden niet eens zoveel van onze eigen vriendengroep. Jong en onbezonnen, blowend, hangend op straat en hard schoppend tegen alles wat los en vast zat...
In de winter van 2003 organiseerde ik een rapbattle in het plaatselijke jeugdhonk van onze wijk. Gek genoeg weet ik de naam daarvan nog, de "HB Showdown". Ik weet nog hoe ik een week van tevoren met @petephilly aan de lijn hing om te regelen dat hij die avond zou gaan optreden. Helaas kon ik geen slaapplek voor de man regelen.
Het feest zelf was een denderend succes, een onvergetelijke avond werd het. De jonge muzikant aan het begin van dit verhaal nam, op uitnodiging, ook deel aan de battle. Ondanks het feit dat hij zich die avond in een andere wijk bevond, verbaasde hij vriend en vijand met zijn skills. Hij pakte de zaal in met zijn killer punchlines en brutale flow. Zo stuurde hij schaamteloos één van onze jongens, zonder pardon, met een mond vol tanden regelrecht naar huis toe! Al vroeg zag ik dat deze jonge man het ver zou gaan schoppen...
We verloren elkaar uit het oog, maakten wat strubbelingen mee, om elkaar weer in een coffeeshop doodleuk de hand te schudden. De meest voor de hand liggende vraag na deze periode was natuurlijk, "Hoe is het met de muziek?". Hij legde me uit nooit gestopt te zijn en vertelde me dat hij bezig was met een nieuw collectief.
Al snel kwam ik bij hem thuis terecht, en maakte weer opnieuw kennis met zijn talent. Terwijl de ene na de andere beat mijn fijngevoelige gehoor passeerde, nam 1 gedachte in mn hoofd de overhand, wat een talent!
We besloten samen te gaan werken. Ik was namelijk hard op zoek naar een producer die zijn tijd wilde steken in het samensmeden van een muziekproject. Mijn "rapcarriére" bevond zich namelijk op een nogal dood spoor en ik kon een nieuwe kwalitatieve impuls hard gebruiken.
Voor het opnemen van de EP kwam ik vaak bij mijn nieuwe producer over de vloer. Ik leerde daarom ook zijn collectief kennen. Zeven man sterk, blank en onverschrokken, ieder bedeeld met een groot muzikaal talent. Met als meest opmerkelijke verschijning, misschien wel die jonge tiener uit Ulvenhout..het grootste talent van Nederland. Buiten dat, waren het ook gedreven artiesten. En vanwege het gebrek aan goede rappers in onze stad, zeker een groep om wat van te kunnen leren. Mettertijd werden het langzaam vrienden van me en leerde dat ze ieder uniek waren op hun eigen manier.
Maar de band met de producer was de meest bijzondere voor mij. Hij was de spil van het geheel. Hij zou er voor kunnen zorgen dat ik mijn lang gemaakte belofte aan de stad zou kunnen inlossen. Hij kon mij met zijn beats een serieuze stap verder brengen binnen de scene.
Je moet goed begrijpen dat ik vóór de samenwerking met deze producer, bijna niks deed met Nederhop. Niet veel meer dan kloten op beats en een beetje schrijven. Wist niet veel van de ins en outs, ik bezocht geen concerten en was "Vloeistof" het enige Nederlandse album dat ik echt luisterde.
Dit veranderde al gauw toen ik aan de EP ging werken. Het bleek dat mijn beats-makende kameraad veel connecties had opgebouwd in de tijd dat we elkaar uit het oog verloren hadden. Zo leerde ik bijvoorbeeld Mike DVD kennen. Ik had niet eens van Definitie van Dopeheid gehoord. Gek genoeg stond ik een paar maanden later namens @Macascene interviews af te nemen, backstage bij DVD 15. (Dit jaar kruip ik trouwens voor het 3de achtereenvolgende jaar achter de microfoon voor interviews).
Ook kreeg ik een steeds betere band met de leden van het collectief waarmee mijn producer zich omringt had. Het leidde zelfs tot twee tracks met twee leden van de groep.
Ik dropte mijn EP aan het begin van dit jaar. Ik had tot die tijd geen echte hypeman. @Viezerik076 bewoog zichzelf ertoe om binnen twee weken mijn teksten te leren om zo mijn hypeman te kunnen worden. Ik deed m'n release en had @Tjerkovara, @Timmietex, @Freddie_Lee en @Fotosynthese als support acts staan.
Ik stond in de Mezz midden in de lineup met o.a. @hefbundy en @mc_winne tijdens NoseBleed 2 in de Mezz. Ik heb op bevrijdingsdag in Vlissingen gerockt samen met @Fotosynthese en stond afgelopen maand op de 25ste editie van Breda Barst.
Wat ik eigenlijk probeer duidelijk te maken is dat het voor mij meer was dan alleen een samenwerking. Het betekende voor mij een nieuw begin. Ik her-betrad de nederhop met een kraakverse EP. Die ongeveer anderhalf jaar lang in productie lag. Een lange tijd voor 8 nummers, maar het heeft mij veel nieuwe contacten en vrienden opgeleverd. Nieuwe ervaringen, optredens en mogelijkheden. Maar vooral...het bracht mij verder...verder dan ik ooit had kunnen denken.
Dit verhaal is een ode aan die jonge man die toen op die frisse herfstavond in 2003, indruk maakte op mij en mijn hele wijk. De man achter het succes van Van Kwaad Tot Erger (@VKTE). De ontdekker van @Fotosynthese. De stille kracht achter hiphoppend Breda. Maar vooral mijn vriend.
Ben Jur,
bedankt voor alles!
De All Inclusive EP Bam!
0 reacties:
Een reactie posten